De laatste jaren wordt in de vakliteratuur keer op keer gemeld dat de slagersklant behoefte heeft aan vlees met een verhaal. Ook wij doen daar aan mee. Consumenten zouden willen weten waar het vlees vandaan komt en zien het liefst dat het afkomstig is van diervriendelijk gehouden vee uit de eigen omgeving. Wij waren ook in deze veronderstelling totdat we enige weken geleden bij slager Fred Duyndam aanschoven.
Hij is stomverbaasd over berichtgeving in de media en geluiden van sommige collega-slagers die hetzelfde beweren. De Gildeslager runt nu 20 jaar een slagerij in Wierden en herkent dit klantengedrag niet. 'Nooit krijg ik hier vragen over', zegt Duyndam in nummer 5 van Vleesmagazine.
'In een dorp is het vertrouwen in het gezicht van de slager al genoeg. Als je ze jarenlang van kwaliteitsvlees voorziet weet de klandizie dat het goed zit. Dat ligt in een stad waarschijnlijk anders.' Dit wil natuurlijk niet zeggen dat al het promo-materiaal op de toonbank van een dorpsslager over diervriendelijke concepten de prullenbak in kan. Maar enige nuancering over 'vlees met een verhaal' is op zijn plaats.
De klant is wél heel erg geïnteresseerd om een kijkje achter de schermen te nemen. De Tweede Dag van de Slager laat een groei zien. Zo'n 300 slagers openden op 10 april hun deuren en wij bezochten er twee: Dennis van de Ven en Flavio Hegeman. Ademloos werd gekeken naar het uitbenen. Het is hard nodig om de consument met dit soort acties binnen te loodsen, want het aantal slagerijen neemt in rap tempo af. Het ING Economisch Bureau laat weten dat het aantal slagerijen sinds 2008 met 10% is gedaald. Dat is nogal wat. Als de slager de klant kan overtuigen van de kracht van het ambacht, is er nog hoop. Maar misschien een onsje minder 'vlees met een verhaal'.