Ergens een feest van maken is altijd leuk, zeker als je dan positief in de belangstelling staat. En in de belangstelling stonden we! Voor, tijdens en na de Dag van de Slager kwam ons mooie ambacht vol in de schijnwerpers. Social media stond er bol van en in de kranten en op tv werd er volop aandacht aan deze voor ons ambachtslieden zo belangrijke dag besteed.
Mijn slagershart klopte sneller; ik zag in de media goed gevulde toonbanken, demo's midden in de winkel en proeverijen van mooie stukken vlees voorbijkomen. Zelfs schoolklassen trokken erop uit voor een rondleiding.
Helaas hing de negatieve berichtgeving over vlees als een onweersbui boven de dag. Voor mij persoonlijk voelde het als een overwinning die werd verstoord door een stelletje relschoppers. Een soort van Ajaxgevoel, door een paar dwazen wordt iets moois in een kwaad daglicht gezet. Maar het positieve is blijven hangen. De Dag van de Slager is een geweldig initiatief en wat mij betreft iedere dag voor herhaling vatbaar.
Nu heeft natuurlijk niet iedereen de gave om de boodschap goed en duidelijk te verkondigen. Soms ben je nog zo'n groot vakman, als je je verhaal niet kan overbrengen steekt een ander er niks van op. Dat werd me onlangs weer duidelijk tijdens een kort onderhoud met een vertegenwoordiger van SVO bij het Van Uhm Grill Event. Daar kwam de manier van lesgeven ter sprake en hoe belangrijk het is om het bedrijfsleven bij de lessen te betrekken. Voor de klas staan bestaat namelijk niet alleen uit de theorie erin pompen en het een en ander laten zien. Het is een kwestie van pakken en niet meer loslaten.
Diezelfde middag werd dat weer duidelijk tijdens een presentatie van mijn voormalig leraar Paul van Trigt, de man die mij onder controle kreeg toen ik nog jong en heel wild was. Hij kreeg mij opnieuw in zijn greep door zijn enorme kennis met humor en enthousiasme te delen. Voor mij het bewijs dat ze nog bestaan, vakmensen die de gave hebben om het ambacht over te brengen. Door deze vakidioten is het elke dag de Dag van de Slager.