Hoi Tobias,
Gecondoleerd met het verlies van je kat. Of is dat raar dat ik dit zeg? Jou wel condoleren met je kat, maar geen condoleances voor de dieren die elke dag in de slachterij het leven laten…
Vind je mij hypocriet als ik zeg het zielig te vinden dat je kat dood is gegaan, terwijl ik net zo gemakkelijk vanavond een karbonaadje in de pan leg?
Om maar meteen met de deur in huis te vallen: ik vind jou wel een beetje hypocriet.
Je begint je verhaal de vorige keer met de zin “Al die vragen… ik zou er een boek op kunnen antwoorden”.
Vervolgens volgt een uitgebreid relaas over je dode kat en verderop sneer je nog even dat ik niet inga op je vragen (Citaat: “Als ik een zwerfkat neem en we laten haar pijnloos inslapen, waarom zou je die niet opeten? Waarom, inderdaad, haar niet en Knor het varken wel, dat veel intelligenter en gevoeliger is? Ik heb nog geen antwoord van je gehoord.”). Maar zelf antwoorden op míjn toch wel essentiële vragen, ho maar.
Vragen
Voor degenen die geen zin hebben om naar boven te scrollen daarom nog een keer: Ik vroeg me de vorige keer bijvoorbeeld af wat een vegetariër zijn hond of kat te eten geeft. Honden en katten zijn immers vleeseters en strookt dat wel met de veganistische leer van hun baasjes? In een blik hondenvoer zit immers vlees van dieren die uit de bio-industrie komen. En al zou je biologisch vlees geven, dan moet er tóch een dier voor worden doodgemaakt. En is het überhaupt wel ethisch om een dier te hebben? Want dan gebruik je dat dier toch ook voor je eigen gerief (gezelligheid, vriendschap)? En is het niet zo dat veganisten tegen alle gebruik van dieren zijn?
Én ik vroeg mij af hoe het zit met het gebruik van leer. Leer zou gedragen mogen worden omdat het een réstproduct is van de slachterijen. Dieren worden niet gedood om het leer, zeggen veggies. Da’s toch wel een beetje hypocriet?
Bijproducten
Ter aanvulling heb ik nóg een vraag voor je. Als er geen dieren meer worden geslacht, hoe komen we dan aan allerlei bijproducten waarin dierlijk materiaal is verwerkt? Stopcontacten, potloden, lucifers, lijm, computerchips, kauwgum, drop, pudding, bier, zeep, anti-rimpelcrème, krijtjes en kokosbrood bijvoorbeeld, maar ook nog veel andere (voor veel consumenten onmisbare) producten.
En wat te denken van: medicijnen. Of hartkleppen van varkens die in mensen worden getransplanteerd? Allemaal mogelijk gemaakt door de vleesetende mens.
Hoe gaat een een dropetende, bierdrinkende vegetariër met een laptop in zijn net geverfde nieuwbouwwoning vol met stopcontacten, naast zijn kauwgum kauwende, kleurende kinderen, zittend op de pas in de was gezette vloer hiermee om? En wat als hij door al die drop en dat bier een nieuwe hartklep moet en er is geen menselijke donor voorhanden?
Is hij dan: of zeer hypocriet, of erg dom en onwetend, of moet hij zich verre houden van commentaar op zijn vleesetende medemens?
Ik hoor graag weer van je,
Groetjes
Caroline
P.s: over die link die je me stuurde van The Times: je weet zelf toch die minister Hillary Benn, die wil dat Britten hun (vlees)consumptie aanpassen, vegetariër is? Need I say more? Hoezo, wij vegetariërs dringen jullie vleeseters niets op...
P.s 2: Ik heb een slachterij gevonden die jou en mij wil rondleiden. Volgende keer meer hierover
Groeten,
Caroline