Hoe duidelijk zijn voedseletiketten?

ETIKETTERING | Dagelijks maken consumenten in de supermarkt vaak hun keuze op basis van informatie op voedseletiketten. Maar helpen de etiketten hen om weloverwogen beslissingen te nemen? De Europese Rekenkamer ziet veel ruimte voor verbetering.
Onlangs publiceerde de Europese rekenkamer het verslag ‘Voedseletikettering in de EU -Consumenten kunnen verdwalen in het labyrint van etiketten'. Bieden voedseletiketten in Europa voldoende informatie voor de consument om een goed afgewogen keuze te maken?
De Europese Rekenkamer besloot het speciale verslag te maken om te onderzoeken of voedseletiketten bijdragen aan betere en bewustere keuzes van consumenten. Goede informatie op etiketten is essentieel: ze moeten consumenten niet alleen vertellen wat ze eten, maar hen ook helpen kiezen voor gezonder en duurzamer. Volgens de rekenkamer zijn veel etiketten niet altijd even duidelijk, compleet of nuttig.
Regels voor voedseletiketten
Volgens de Europese regelgeving moet een voedseletiket een reeks verplichte informatie bevatten, waaronder:
- De naam van het product
- Een ingrediëntenlijst
- Voedingswaarden (zoals energie, vetten, suikers en zout)
- De houdbaarheidsdatum
- Allergeeninformatie
- Daarnaast kunnen fabrikanten vrijwillig extra informatie toevoegen, zoals claims over duurzaamheid of herkomst.
Welke informatie ontbreekt?
Hoewel er al veel eisen zijn voor voedseletiketten, ontbreekt er volgens het verslag nog cruciale informatie die consumenten kan helpen om betere keuzes te maken. Zo geeft bijvoorbeeld de leesbaarheid problemen: kleine letters of ingewikkelde termen maken het lastig om snel te begrijpen wat er in een product zit. Dat geldt ook voor duurzaamheid. Er bestaat weinig uniforme informatie over de milieueffecten van producten, terwijl steeds meer consumenten daar behoefte aan hebben.
Aanbevelingen Europese Rekenkamer
Het verslag van de Europese Rekenkamer doet verschillende aanbevelingen om voedseletiketten effectiever te maken. Een belangrijk punt is dat de leesbaarheid en begrijpelijkheid verbeterd moeten worden. Grote, duidelijke letters en minder vakjargon zouden een stap in de goede richting zijn. Daarnaast pleit de Rekenkamer voor meer transparantie over duurzaamheid en voedingswaarde in een formaat dat eenvoudig te begrijpen is, zoals kleurcodes of iconen. Tot slot moedigt de Europese Rekenkamer beleidsmakers aan om etiketteringsregels te herzien en beter af te stemmen op de behoeften van de consument. Bijvoorbeeld door standaardisering van duurzaamheidsinformatie, vereenvoudigen van de voedingswaardeweergave en meer controle op de naleving van etiketteringsregels.