Voor een vleestaks is in ons land geen Kamermeerderheid te vinden. Dat blijkt al jaren en het is maar goed ook. Gezinnen met een lager inkomen zouden dan minder vlees eten en dat kan nooit de bedoeling zijn. En er zijn wel meer redenen om tegen zo'n taks te zijn. Maar daar wil ik het nu niet over hebben.
Wél over een opmerkelijk plan van de inmiddels afgetreden staatssecretaris Co Verdaas van Economische Zaken (hij vertrok vanwege zijn declaratiegedrag als gedeputeerde in de provincie Gelderland, red.). Hij wilde onderzoeken of supermarkten 'een paar cent' extra per ons vlees kunnen berekenen aan hun klanten, die dan zelf bij de kassa kunnen bepalen of ze dat geld voor dierenwelzijn over hebben. De staatssecretaris opperde dat in het Vara Radio 1-prgramma Vroege Vogels. Met de opbrengst ervan wilde Verdaas een fonds stichten waarmee veehouders kunnen worden gestimuleerd om in hun stallen maatregelen te nemen ter bevordering van het welzijn van hun vee. Volgens hem blijkt uit onderzoek dat 80 procent van de consumenten meer dierenwelzijn wil, en ook bereid is daarvoor wat meer te betalen.
Het plan was - moet gezegd - inventief. Maar is het ook reëel? Dat lijkt mij niet. Ik noem het een slap aftreksel van de vleestaks. Bij een marktonderzoek is makkelijk aan te geven dat je bereid bent meer te betalen. Nederlanders hebben vaak de mond vol van dierenwelzijn, maar als puntje bij paaltje komt, zoeken ze altijd naar de goedkoopste oplossing. En zeker in tijden van crisis is het een illusie om te denken dat we zomaar even uit vrije wil meer gaan neertellen voor een stukje vlees.
Natuurlijk, er zijn best supermarktklanten die dat uit overtuiging gaan doen, maar je moet daar in aantallen niet te veel van verwachten. Het geld zal niet tegen plinten klotsen. Vleesliefhebbers die écht begaan zijn met dierenwelzijn kopen biologisch vlees. En voor het biologische vlees zou de heffing niet gelden. Een nobel plan, maar onrealistisch. Of de opvolger van Verdaas dit plan overneemt, is uiterst twijfelachtig.
Dit commentaar verscheen eerder in Vleesmagazine van december 2012.