DOETINCHEM – Ik heb gezondigd! Niet expres, maar toch. Ik kom er nu achter dat ik een automatische piloot heb als het op vlees aankomt.
’s Ochtends zorg ik altijd voor het ontbijt en braaf zorgde ik ervoor dat ik geen vleesproducten op mijn boterham legde. Wel voor de anderen natuurlijk, want ik wil niet dat mijn kinderen bij oma gaan wonen, zoals mijn jongste dreigde toen ik zei dat ik zou stoppen met vlees.
Dilemma's
En toen gebeurde het… Er lag een klein stukje Ardennerham naast het bord (vraagje: Albert Heijn, waarom in vredesnaam zo flinterdun snijden? Vreselijk irritant om die k*tplakjes van elkaar af te halen!). Voordat ik het wist, had ik het in mijn mond. Op hetzelfde moment besefte ik wat ik aan het doen was. Ik liet het mes geschrokken uit mijn handen vallen. Allerlei gedachten spookten door mijn hoofd. Moet ik het nu uitspugen? Is het leed al geschied en toch maar doorslikken? Dilemma’s, dilemma’s zo op de vroege ochtend. Ik koos voor het laatste. Eten uitspugen is namelijk nog veel erger, heb ik van mijn moeder geleerd. (‘Denk aan de kindjes in Afrika!’)
Scherp blijven
Ik heb het dus doorgeslikt. Verdikkeme, al op dag 4 in de fout. Ik moet nóg beter gaan opletten. Scherp blijven Van der Plas! Zou mijn onachtzaamheid te maken hebben met het feit dat ik geen vlees meer eet? Ik heb namelijk wel eens gelezen (lees: zélf geschreven) dat mensen die ’s ochtends een broodje ham of kaas eten, veel geconcentreerder werken dan mensen die bijvoorbeeld cornflakes eten. Tast het vegetarische dieet mijn hersenen aan? Normaal ben ik nooit zo onoplettend.
Lunch
Hoe dan ook, de lunch verliep beter. Wel moet mij van het hart dat er in ons bedrijfsrestaurant voor de ware vegetariër weinig lol te beleven valt. Bijna alles heeft vlees als ingrediënt, tot en met de belegde broodjes aan toe. En die soepen? Worden die aangemaakt met kippen- of runderbouillon? You tell me...
Ik nam trouw een groentensoepje, maar weet niet zeker of dit wel 100 procent vega was. Ik vertrouw er maar op. De salade was wél helemaal vega en mijn waldkornbroodje met 30+ kaas ook (hoewel, kaas is zuivel en komt van een koe...). Tsjonge, wat word ik al een bewuste eter.
Groentenballetjes
Bij gebrek aan tips en recepten van mijn lieve vegalezertjes (waarom sturen jullie mij wél allerlei (haat)mailtjes als ik over vlees schrijf en niet wanneer ik over ‘géén vlees’ schrijf. Valt er niks meer te schelden? Is het misschien beter dat ik wél weer vlees ga eten, want anders wordt jullie leven zo saai?) heb ik ’s avonds een eigen vegetarisch gerecht bereid.
Groentenballetjes van Tivall, paprika, ui, champignons, bloemkoolroosjes en aardappels in een kaassausje, in de oven. Een écht beginnersgerecht, maar… heerlijk, al zeg ik het zelf.
Die vleesvervangers heb ik trouwens wel nodig, want ik mis de bite van vlees. Niet dat de Tivall-balletjes kunnen tippen aan de échte vleesbite, maar het is beter dan niets.
Steun
Tot slot, goed nieuws voor de hardcore vegetariërs. Ik krijg steun van mijn vleesetende vriend. Ik hoef voor hem niet meer apart te koken, hij vindt de groentenballetjes net zo lekker en eet met mij mee. Wéér iemand die mindert met vlees.
Nu mijn kinderen nog zover krijgen… Zonder oma.
Tot snel!