Hij start het boek bij het begin. Zijn eigen verhaal, waar zijn passie voor worst begon, over zijn studie politicologie, zijn bijbaantje in de keuken van een sterrenrestaurant en hoe hij samen met Jiri Brandt en Geert van Wersch naar Italië ging voor Slow Food en Italiaanse worstmakers. En het verhaal van ons vlees, hoe de vleesindustrie na de Tweede Wereldoorlog de omslag maakte naar grootschalige productie, hoe het er aan toe gaat in slachthuizen, de eiwittransitie, enzovoorts.
Die grootschalige productie lijkt Levie tegen te staan. Voor hun worstmakerij Brandt & Levie maakten hij en zijn compagnons de bewuste keuze om te kiezen voor duurzaam vlees van dieren die een goed leven hebben gehad. Hij omschrijft zijn zoektocht naar de juiste boeren en zijn ‘Worstelingen’. Want hoe duurzaam is biologisch, wat is beter een groot of een kleinschalig slachthuis en is het wel verantwoord om vlees te blijven eten?
Vlees is onlosmakelijk met ons dieet verbonden. Veel Nederlanders eten het dagelijks en vinden het lekker. Mensen houden van vlees maar negeren liever dat er een dier voor gedood moet worden. De overstap naar plantaardig roept weerstand op. In deze discussie ziet Levi vooral polarisatie. “In het debat over de toekomst van vlees lijken het ‘vegakamp’ en de ‘blijf van mijn biefstuk’-beweging zich in te graven in hun conflicterende meningen, terwijl een weg voorwaarts ergens langs het midden de beste lijkt.”
Levie denkt niet dat Nederlanders stoppen met het eten van vlees, maar dat velen wel open staan voor een flexitarisch dieet. Levi gelooft dat vlees een rol in de toekomst heeft, maar het moet wel anders. Namelijk minder, beter en lokaal vlees en ook alle delen van het dier consumeren. De slager speelt hierbij volgens Levi een belangrijke rol.
‘Worstelingen’ is prettig leesbaar boek waarin Levie zijn eigen ervaringen en dilemma’s afwisselt met theorie. Daarin zit ook de kracht van het boek. Doordat Levie zo open en eerlijk is over zijn eigen worstelingen, geeft hij de lezer geen moment het gevoel dat hij vanaf een hoge stoel predikt wat er moet gebeuren. Het maakt ‘Worstelingen’ een prettige en realistische toevoeging aan het debat over hoe ons voedselsysteem er in de toekomst uit moet komen te zien.